Understanding Social Innovation as an Innovation Process

2018 – In dit TNO rapport doen de auteurs verslag van hun onderzoek (methode en resultaten) naar 82 casestudies uit het EU project: ‘SI-drive, Social innovation driving force of social change 2014-2017’ (‘SI-drive’).

Sociale Innovatie betekent hier initiatieven die zijn ontwikkeld op het terrein van maatschappelijke vraagstukken waarbij sociale waarden en solidariteit voor zakelijk gewin gaan.

 

Casestudies

In ‘SI-drive’ verzamelde een internationaal team 1005 cases sociale innovatie van over de hele wereld. De cases behoren tot zeven beleidsgebieden: Onderwijs, Arbeidsmarkt, Transport, Armoede, Gezondheid en Milieu. Uit deze 1005 cases werden er 82 geselecteerd voor verdere analyse.

 

Methode

Deze 82 cases werden onderworpen aan een secundaire analyse. De auteurs maakten daarbij gebruik van de QCA methode: Qualitative Comparative Analysis. Het doel van de onderzoekers is bij te dragen aan het in kaart brengen van het ‘innovatie landschap’. Anders gezegd, om een antwoord te vinden op vragen als: hoe ontwikkelen deze sociale innovaties zich? of: lijkt die ontwikkeling op de ‘innovation journey’ zoals door Van de Ven (2008) beschreven voor technologische en business innovatie?

De ‘innovation journey’ is een procesmodel dat drie stadia onderscheidt: 1) De start/voorbereiding/ incubatie periode, 2) de ontwikkelingsfase en 3) de implementatie of beëindiging van het initiatief. Het model kijkt ook naar bevorderende en belemmerende factoren en actoren, zoals innovatie managers, investeerders, tegenslagen, adoptie van de innovatie en infrastructuur waarin de innovatie al of niet wordt ingebed. De auteurs gebruikten dit model en transponeerden de periodes en variabelen zodat ze konden worden toegepast bij het beoordelen van sociale innovaties. Zij kwamen uit op zeven variabelen die zij bij de heranalyse van de cases gebruikten. Zo trachtten zij inzicht te krijgen in de dynamiek van deze nogal nieuwe praktijken en in de kenmerken van de samenwerking tussen actoren daarbij.

 

Resultaten

De resultaten laten zien dat van de 128 mogelijke combinaties van zeven variabelen zes combinaties de grootste kans bieden op ’adoptie’ van de sociale innovatie (zes ‘paden’). Geen één variabele is een noodzakelijke of een voldoende voorwaarde voor adoptie. Terwijl verschillende wegen naar Rome leiden, kan niet worden gesteld dat alle wegen naar Rome leiden, want deze zes empirische paden beperken de theoretisch mogelijke opties.

De conclusie voor de praktijk is: het is verstandig om deze zes succesvolle combinaties of paden te bestuderen en de eigen sociale innovatie dat pad op te sturen dat het beste bij de eigen praktijk past.

 

Referentie

Oeij, P.R.A.; W. van der Torre, S. Vaas, S. Dhondt (2018): ‘Understanding Social Innovation as an Innovation Process’, TNO-rapport nummer R18049.

Het rapport kan worden gedownload via de site van SI-drive: https://www.si-drive.eu/?p=3557.

of download het artikel met de knop hieronder.

 

 

Thema: Innovatie en innovatievermogen

Sector: n.v.t.

Bron: Research Rapport, cases

Kenmerken