A theoretical essay on socio-technical systems design thinking in the era of digital transformation

2023 – In dit essay betogen Govers en Van Amelsvoort dat digitale technologie hier is om te blijven. Momenteel ontketenen digitale technologieën de vierde industriële revolutie. Deze zogenaamde digitale transformatie gaat over de integratie van digitale technologie in alle geledingen van de samenleving. Binnen organisaties verandert het werk fundamenteel, en dat is van invloed op hoe organisaties zullen werken en waarde leveren aan klanten. Bovendien, maar vaak vergeten, gaat het ook om een culturele verandering die van organisaties vereist dat ze voortdurend hun status-quo uitdagen, experimenteren en zich op hun gemak voelen bij mislukkingen.

De uitdaging is om samen technische en sociale aspecten te optimaliseren teneinde zowel op een duurzame manier toegevoegde waarde te creëren als de kwaliteit van de arbeid te verbeteren. Omdat er een ‘organisatorische keuze’ is, kunnen technische mogelijkheden worden afgestemd op maatschappelijke- en werknemersbehoeften en eisen, en vice versa.

Deze afstemming vormt de basis van het socio-technisch systeem (STS) denken, dat nodig is voor het ontwikkelen van duurzame organisatorische oplossingen. De socio-technische theorie en praktijk richten zich van oorsprong op het optimaliseren van sociale en technische aspecten in organisaties. Daarom wordt in dit essay een STS-perspectief geschetst, met name de STS Design (STS-D) benadering die is uitgewerkt door de ‘Lowlands STS school of thought’. Aangezien digitale technologieën nieuwe mogelijkheden en beperkingen bieden voor organisatieontwerp, laten de auteurs in dit essay STS-D samensmelten met digitaal denken.

Het essay begint met een korte schets van het begrip van de huidige digitale technologieën. Hierna komen aan de orde: het organisatieontwerp in termen van arbeidsverdeling en de penetratie van digitale technologie in de aard van het werk. Vervolgens worden de kernontwerpprincipes en ontwerpvolgorde van de STS-D geïntroduceerd en aangepast voor digitaal denken. Dit wordt gevolgd door een sectie over ontwerproutines voor het ontsluiten van het potentieel voor het ontwerpen van werkplekken en organisaties die gedigitaliseerd kunnen worden. Het essay sluit af met enkele slotopmerkingen en reflecties

Enkele van de conclusies

• In alle stadia van het organisatieontwerp moet men digitale technologie actief integreren en digitaal denken absorberen. Dit in plaats van de stelregel dat technologie volgt op strategie en structuur.
• Digitale technologie verandert de aard van menselijk werk. De samenwerking tussen mens en machine wordt steeds intensiever. In dit perspectief is het in stand houden of vergroten van menselijke arbeidsregulering (een combinatie van verantwoordelijke autonomie, beslissingsruimte, instrumentele steun van collega’s, constructieve feedback op prestaties, vakmanschap, flexibele middelen, waardering en steun van leiders, accurate informatie en communicatie) essentieel voor het verbeteren van de kwaliteit van de arbeid. De kwaliteit van het arbeid moet tijdens het ontwerpproces voortdurend worden bewaakt.
• Digitale technologie doet ook de grenzen tussen organisaties vervagen. Als onderdeel van ecosystemen moeten organisaties leren samenwerken in netwerken. En daarom moet ook het hele systeem in het ontwerpproces betrokken worden.

Oproep

De auteurs roepen zowel de digitale technologie-ontwerpers als de organisatieontwerpers op om deze theoretische poging op een pragmatische en praktische manier verder te ontwikkelen. Dat zou helpen en bijdragen aan de empirische verdieping en verrijking van de digitaal geavanceerde STS-D-benadering

 

Referentie

Govers, M., van Amelsvoort, P. A theoretical essay on socio-technical systems design thinking in the era of digital transformation. Gr Interakt Org 54, 27–40 (2023). https://doi.org/10.1007/s11612-023-00675-8